Księga Wszelkich Smutków

christoff

Księga Wszelkich Smutków

Ludzkość dręczy jedno pragnienie
-dorównać Bogu mocą tworzenia.
Czasem wznosimy się na wyżyny:
w muzyce,tańcu,księgach i winie

A potem niebiosa rozdzierają
gromy obłędu-smutek zsyłają,
żal bolesny i cierpienia
i rozpacz,która nie ma imienia.

I wloką nas do zamkowej wieży,
gdzie starzy,garbaci pomagierzy
toczą wściekle zezowatym okiem,
gdy błyskawica zmaga się z mrokiem-

Laboratorium w strzelistej wieży,
gdzie doktor szalony władzę dzierży,
w ciemnej godzinie tworząc życie
wysoko w górze,na wieży szczycie.

Księga Wszelkich Smutków

Niebo jest głębią,niebo jest mrokiem,
Światła gwiazd tylko z innym obłokiem,
Gdy patrzę w górę,lękam się nieraz,
Że wszystko co jest,to-tu i teraz,
Ów świat samotny ziemia zmęczona,
I gwiazdy martwe,i dal niezmierzona...
Nie widzę powodu by z losem się zmagać,
By śmiać się radośnie czy gorzko płakać,
By spać czy też czuwać na nowo,
Obietnice spełniać czy dawać słowo.
Więc nocą kieruję oczy złaknione
Na niebo-czyste,lecz nieprzeniknione.
Ten zimny jak kamień łuk ponad nami.
Czy jesteś tam Boże?Czyśmy tu sami?

christoff

Za [link widoczny dla zalogowanych]

Dean Koontz sam mówi o niej: "Książka ta nie istnieje. Wymyśliłem ją. Tak jak w szkole średniej wymyśla się przypisy, podając źródła zmyślonych faktów w wypracowaniach. No, przecież sami tak robiliście. Czasem, kiedy potrzebuję jakiegoś wiersza, aby przekazać tematykę powieści i nie mogę znaleźć niczego odpowiedniego, tworzę coś sam i przypisuję to temu wyimaginowanemu tomowi. Myślałem, że czytelnicy w końcu się domyślą, że "The Book of Counted Sorrows" jest moim wymysłem i nigdy nie sądziłem, że bibliotekarze i księgarze z całego kraju będą do mnie pisać z prośbą o pomoc w odnalezieniu tego rzadkiego i tajemniczego dzieła!" Dosłowne tłumaczenie tytułu powinno brzmieć jak w Prószyńskim: Księga Policzonych Smutków. Nam jednak bardziej podoba się tłumaszenie Ambera.

Zmrok

Nie jest jeszcze za późno,
W miłości szukajmy ocalenia.
Więc czemu sny nam nienawiść,
W koszmary wiecznie zamienia.
Wiary, co w sercach nam mieszka
Tłumić już nie musimy.
By wiedzieć, ze mury piekła
My sami dla siebie wznosimy.
To kształt my mu nadajemy
My ogień rozniecamy.
I w jego jasny płomień
Nadzieje nasze ciskamy.
Lecz i niebiosa przecież
Są dziełem naszego tworzenia.
To w naszych rękach
Spoczywa łaska wiecznego zbawienia.
Czego nam tylko trzeba -
Wyobraźni i myślenia.

Ciemność łapczywie dni jasne pożera
Ciemność żąda i wszędzie dociera
Ciemność słucha , patrzy i czeka
Ciemność dniem rządzi, z triumfem nie czeka
Czasem w milczeniu ciemność nadchodzi
Czasem w radosnych werbli powodzi

Deszcz cieni, burza, szkwał napiera!
Dzień się poddaje, noc wszystko pożera.
Gdy dobro to jasność, a zło - zmierzch ponury.
Zło świat otacza grobowca murem
Nadchodzą; koniec, strach i MROK

Święci mężowie powiadają, że życie to tajemnica.
I wierzą w ten koncept
Z radosnym obliczem.
Lecz są tajemnice,
Co gryzą z wściekłości
I pragną cię dopaść,
Wśród nocnej ciemności

Co jakiś czas będe zamieszczał cytaty z "Księgi Wszelkich Smutków" gdyż naprawdę czasami świetnie wszystko opisują ...

Czerwony_86

Imponuje mi, Krzysiu, Twoja "skoczność" - z klimatów reggae/ska na gotyk. Właśnie - do tej grafiki i tych tekstów przydałby się jakiś death metal Smile

Aaaaa szatan Evil or Very Mad

christoff

Rafał - moja "skoczność" jest jakby wpisana w mój styl mój charakter ... poza tym ta "skoczność" jest mą odskocznią od rzeczywistości która powiedzmy że czasami mnie przytłacza ... a teraz kolejny fragment Księgi Wszelkich Smutków

Złe miejsce

Odmienny obraz każde widzi oko
I każde ucho inny słyszy śpiew,
A każde serce, gdy wejrzeć głęboko,
Ukaże własną sromotę i grzech.

Diabły ukryte pod ludzkim przebraniem
Na koniec piekieł zasiedlą podziemia,
Lecz dobroć, przyjaźń i miłość powstanie
Z dna serca biednego stworzenia.