Koniec Kujawiaka?

Czerwony_86

Za "Gazetą Wyborczą" z dnia 3 listopada 2006:

Przed nowym rokiem zamykamy zakład - ogłosił wczoraj zarząd Grupy Żywiec SA. 85 pracowników dostanie odprawy i pójdzie na bruk. Ale samo piwo Kujawiak nie zniknie - będzie warzone w innych browarach Grupy.

Mariusz Rafiński będzie pierwszym, który w firmie przy ul. Ustronie dowie się o końcu produkcji. Jest warzelnikiem: "gotuje" brzeczkę na piwo, a więc jest pierwszym ogniwem produkcji. - Szefie, to jak: robimy jeszcze w przyszłym tygodniu, czy już zawieszamy produkcję? - pyta szczerze zaniepokojony. - Na razie robimy. Do ostatniego dnia - odpowiada Piotr Domżała, zastępca dyrektora Browaru Bydgoskiego ds. produkcyjnych. - Pracuję tutaj już 12 lat. Trzy godziny temu powiedzieli nam, że browar definitywnie upada. Jeszcze się nie pozbierałem. Jeszcze nie wiem, co dalej - mówił w południe Rafiński "Gazecie".

- Po prostu nie udało się znaleźć inwestora - rozkładał wczoraj bezradnie ręce Hans van Zon, prezes zarządu Grupy. Specjalnie przyjechał do Bydgoszczy, by rano spotkać się z pracownikami browaru i im pierwszym przekazać hiobową wieść, o której było w mieście głośno od kilku tygodni. Potem zwołał konferencję prasową. - Żadna firma z branży, z którą rozmawialiśmy na temat sprzedaży, nie dawała tylu pieniędzy, żebyśmy byli usatysfakcjonowani. Dlatego dziś zdecydowaliśmy: dość mrzonek. Prędzej czy później browar musiałby upaść. My przyspieszamy nieuniknione, a poprzez odprawy łagodzimy szok, jaki musiałby nastąpić u pracowników - tłumaczy Holender.

Kujawiak - po 148 latach nieprzerwanej działalności - przestanie produkować piwo w ciągu najbliższych ośmiu tygodni. Kiedy dokładnie? O tym zadecyduje centrala (tej wiedzy nie ma nawet dyrekcja browaru). Dlaczego trzeba go zamknąć? - Na rynku stale rośnie konkurencja, podnoszą się ceny opakowań i surowców, natomiast cena piwa od lat się nie zmienia. To wymusza na nas redukcję kosztów - wyjaśnia van Zon. - Jest już jasne, że w Browarze Bydgoskim nie da się ani teraz, ani w przyszłości ograniczyć kosztów do poziomu akceptowanego w Grupie Żywiec. Do tego dochodzą jeszcze dwa aspekty: po pierwsze Kujawiak leży w centrum miasta, więc nie może się już rozwijać. No i trzeba wciąż ponosić koszty związane ze zmniejszeniem uciążliwości zakładu wobec sąsiedztwa. A po drugie - pozycja rynkowa piwa z Bydgoszczy jest znacznie gorsza niż oczekiwaliśmy. Moce produkcyjne i tak niedużego zakładu wykorzystywane są w połowie. To się nie opłaca - dodaje.

Większość pracowników jest rozgoryczona. Szok odejścia z browaru łagodzić mają solidne odprawy: średnio będą wynosiły 80 tys. zł, choć wszystko zależy od liczby przepracowanych tu lat. Za każdy rok wypada około 3,7 tys. zł (większość ludzi pracuje około 17 lat). - 80 tys. weźmie mąż; jeśli pracuje tu z żoną, podwoją tę kwotę. Część zainwestują, część odłożą i mogą spokojnie żyć - uważa Domżała. - Ale mnie żal jest, cholera, tego Kujawiaka. Przywiązałem się - przyznaje. Władze browaru zapewniają też, że wynajmą specjalistyczną firmę, by pomóc w poszukiwaniu pracy wszystkim chętnym z browaru.

Niezadowoleni z obrotu spraw są związkowcy. - Naszym zdaniem przyczyny zamknięcia browaru są niejasne. Będziemy walczyli o odszkodowania wyższe niż zapowiadane średnio 80 tys. na głowę. W jaki sposób? Negocjując z zarządem - mówi Grzegorz Balcerzak z Solidarności.

Co dalej z browarem? Część maszyn trafi do któregoś z zakładów Grupy Żywiec (Leżajsk albo Elbląg). Piwo o nazwie Kujawiak będzie natomiast produkowane i rozlewane w którymś z pobliskich browarów z Grupy - być może w Elblągu (decyzji jeszcze nie ma). A budynki i grunty zostaną wystawione na licytację. - Naprawdę robiliśmy wszystko, żeby do tego nie doszło. Niestety, rynek ma swoje prawa - mówił wczoraj z wyraźnym żalem w głosie Hans van Zon.